Korzenie akupunktury sięgają czasów starożytnych na Dalekim Wschodzie. Praktykowana w ramach Tradycyjnej Medycyny Chińskiej, współcześnie zyskała uznanie również na Zachodzie. W 2002 roku Światowa Organizacja Zdrowia WHO wyszczególniła konkretne schorzenia, w przypadku których rekomendowana jest akupunktura.
Według Tradycyjnej Medycyny Chińskiej ciało człowieka posiada kanały energetyczne. To właśnie w tzw. meridianach krąży energia życiowa qi. Jej niewłaściwy przepływ skutkuje dolegliwościami. Schorzenie zwykle zaczyna się na poziomie energetycznym naszego ciała. Za sprawą czynników wewnętrznych bądź zewnętrznych – na przykład: stresu, emocji, złego trybu życia – następuje blokada i zaburzenie w przepływie energii. Z biegiem czasu nasz organizm zaczyna nas informować, „że coś jest nie tak”. Zaczynamy czuć pewien dyskomfort i niewygodę, potem przeradza się to w ból i zachodzą zmiany na poziomie fizycznym naszego ciała. Akupunktura stymuluje organizm i przywraca równowagę energii qi, zapobiegając wszelkim blokadom, zastojom, które później mogą przerodzić się w poważniejsze schorzenia. Dlatego w krajach Dalekiego Wschodu, akupunktura traktowana jest jako element profilaktyki.
Eksperci oraz sympatycy akupunktury z całego świata podkreślają, że koncentruje się ona na szukaniu przyczyn schorzenia, a nie tylko na objawach choroby. Akupunktura wykorzystuje zdolności organizmu do samowyleczenia. Właściwie dobrana stosowana jest z powodzeniem w anestezjologii jak również w problemach układu oddechowego, krwionośnego, rozrodczego czy pokarmowego.